Stormen en stilten
HAAR DOOD
Nooit was de hemel zo besterd als toen haar licht gebroken werd en zij met ademloze mond verrees tegen de horizont.
Haar armen schenen nog de gloed te houden van wanhopig bloed, zo hemelhoog stond éen moment hun stomme smeken overend.
Dan sloeg zij, willoos als een steen, diep door de blinde ruimte heen. Boven het duister van haar dood hing vaag en bleek het avondrood.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition).
Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen.
Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen.
Weergave
Afbeelding / Tekst (OCR)
Alle boeken in deze digitale bibliotheek kunt u gratis lezen of downloaden. Met een vrijwillige donatie helpt u ons met het in stand houden en verder uitbreiden van de bibliotheek. Klik hier als u een bijdrage wilt overmaken.