Stormen en stilten

ER GAAT WIND VOORBIJ..

Er gaat wind voorbij, het is de zee der wereld die daar ademt aan de ruit, en de waterdieren van de angst openen hun glazen ogen wijd.

Reeds heeft hen een golf voorbijgetild, en de kamer staat van muur tot muur strak van spanning, waar alleen het hart zijn geweldig kloppen in verheft.

Stil zakken de voeten in het wier van een langvergeten voortijd weg, maar het duurt nog eeuwen eer de keel voor haar laatste noodkreet vecht.