ONTWAKEN
Morgenwind. Er is zoveel tussen ontwaken en beginnen. Lichtregen. Kleurgespeel dringt de gesloten ogen binnen.
Het lichaam wendt zich naar alleenzijn en bezwijkt nog een seconde, maar de warme einder wijkt.
Dan maakt de grote schrik der waakzaamheid zich vrij, er staat een mens, een ik, tussen het licht en mij.
Er gaat een voetstap door vertrekken zonder muur, een hamer heft zich voor de slag van zeven uur.
12