Verloren droomen
Maar honderdmaal nog heb ik je aanschouwd, hoe je geschapen was en op gebouwd naar wetten die ontstellen en verrukken.
Ik voel het waaien door den hemel weer, het diep besef: vandaag en nimmermeer — nu ik de rozen aan mijn mond mag drukken.
Ik bied haar glimlachend mijn bloemen aan, de liefde leeft, het leven is een waan, slechts in den dood ervaren wij genade.
Zoo vindt in scheiden eerst zijn diepen zin de liefde, die wij reeds in het begin tezamen met den dood aanbaden.
88
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition).
Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen.
Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen.
Weergave
Afbeelding / Tekst (OCR)
Alle boeken in deze digitale bibliotheek kunt u gratis lezen of downloaden. Met een vrijwillige donatie helpt u ons met het in stand houden en verder uitbreiden van de bibliotheek. Klik hier als u een bijdrage wilt overmaken.