Avond aan avond
WAAR IK BEN
Waar ik ben op aarde in het nergens
van de ronde einder en de zwarte
grijpende bomen. Er moet
een vorm zijn die is vast te houden
in het vergaan, een moeheid
die niet meer met het donker vecht
maar wegzinkt, omwolkt door gefluister
dat louter ademen wordt,
een slaap die handen overhoudt
om het lichamelijke na te tasten,
warmte die zo langzaam afkoelt
dat men haar eeuwig wanen kan.
28
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition).
Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen.
Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen.
Weergave
Afbeelding / Tekst (OCR)
Alle boeken in deze digitale bibliotheek kunt u gratis lezen of downloaden. Met een vrijwillige donatie helpt u ons met het in stand houden en verder uitbreiden van de bibliotheek. Klik hier als u een bijdrage wilt overmaken.