WEEMOED
Weemoed. Late spanning die in mij wolkachtig leeft. Soms in een straat zie ik een mens en houd mij vast om niet te duizelen. Als wij elkaar passeren, is de dood hersteld en gaan wij zonder naam op onze wegen voort.
Ik vind de onbesmette dag terug, de ledigheid die uit mij bovenkomt en met mij naar de einder gaat.
Weemoed. Een wolk. Er khnkt geen stem. Er is geen hand om naar te reiken.
25