Aan de Vermoorden uit Israël
En zo, een onaanrandbare, zaagt gij, toen beulshanden u uit den tijd losscheurden, het eeuwig bloeigetij der wereld aan; nog eenmaal trok een hemel u voorbij, waarin uw blik geen rimpeling bespeurde; toen bleeft gij, stervend, in het duister staan.
De blinde verten, waar uw as nog zwerft, holen van stilte, die geen slaap kan dichten, ledigheid, die ik eiken morgen weer bevechten moet, opdat mijn hart niet sterft, en waarheen al mijn avonden zich richten, hun nietigheid verwoest de atmosfeer.
38
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition).
Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen.
Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen.
Weergave
Afbeelding / Tekst (OCR)
Alle boeken in deze digitale bibliotheek kunt u gratis lezen of downloaden. Met een vrijwillige donatie helpt u ons met het in stand houden en verder uitbreiden van de bibliotheek. Klik hier als u een bijdrage wilt overmaken.