Stadiën

CONGRESGANGER

Ik was daar in het bezige gezelschap van mensen, aangegord tot het verbouwen der samenleving, en ik zag hen doende, bouwmeesters, metselaars en timmerlieden, en boog het hoofd en zocht de fundamenten, nieuwsgierig en bezorgd; ik vond alleen mijn beide schoenen die daar eenzaam stonden ergens op aarde, ik vernam als wind het reppen van de vele voeten, geestdriftig naar de toekomst onderweg.

Ik wou wel meegaan, ik geloofde ook in morgenstonden met vergulde monden en armen die een brug van liefde slaan; maar toen ik opkeek was het al te laat: ik had een ogenblik niet meegeleefd en reeds was ik een eeuwigheid ten achter.

25