Met Job geleefd
Menton
Strompelaars in de zonnige winter aan de lauwe boezem van de zee. Stoktikken op stenen, kromme handen om de greep van het laatste houvast.
Alle banken worden volgezeten, alle koffiekoppen leeggeslurpt.
Op de droge wangen woekert glans, in de schoenen staat een trage dood.
’s Middags promenadeklanken, lang-vervlogen jeugdmuziek, nog eens uit haar graf gestreeld en dan met hen samen uitgewist en nooit geweest.
20
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition).
Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen.
Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen.
Weergave
Afbeelding / Tekst (OCR)
Alle boeken in deze digitale bibliotheek kunt u gratis lezen of downloaden. Met een vrijwillige donatie helpt u ons met het in stand houden en verder uitbreiden van de bibliotheek. Klik hier als u een bijdrage wilt overmaken.