Het oude spel
Het moet alles zo zijn, mannen die elkanders
licht verscheuren en jaren later
zijn alle kruisen op alle graven,
zijn hun leven en hun sterven weggerot.
Kleinkinderen, aan het oude spel ten prooi, wroeten de bodem open, ploegen elkaar onder en opnieuw rekent de aarde met gebeente af.
Vochtig, diep en warm is zij, een moeder die haar kinderen verslindt, van bloed maakt zij modder, van modder leven dat zich weer te gronde richt.
Het moet alles zo zijn, honger die knaagt en niet te verzadigen is.
Wie mens zegt zegt te veel, wie zwijgt stemt toe en wordt benauwd en schreeuwt dan toch tegen zijn onmacht in.
10