EEN HEMEL
Totdat de laatste klank is leeggeplet en alle kleuren liggen doodgebrand, houd ik uw wijkende gelaat in stand.
Iedere avond opent zich het bed der wereld donkerder en moet ik meer vergeten om de stilte te verstaan van uw niet in te halen atmosfeer.
En nog doe ik de nacht uit u vandaan en zie in uw voltrokken zwijgen neer, een hemel die ik niet kan binnengaan.