Dorp in de branding

Titel
Dorp in de branding

Jaar
1975

Overig
roman

Pagina's
182



‘Ja, dan is het niet veel, wat ik je heb aan te bieden/

‘Ik zeg je, dat ik geen cent wil/

Hij zag, hij las het in de ogen van zijn schoonvader, dat de man hem als waanzinnig beschouwde. Louter omdat hij geld weigerde, wat immers niemand deed. Het kon niet, zei de oude. Hij beschouwde het als een erezaak. Vier van zijn dochters waren getrouwd, allen hadden tienduizend gulden mee ten huwelijk gebracht.

‘Als er geërfd moet worden, is het altijd nog vroeg genoeg/ zei Jan.

Daar bleef het dan bij. Zo zou Koos toch aan haar geld komen. De notaris, onbewogen, noteerde.

Maar het incident schiep nog meer verwijdering tussen Jan en zijn schoonfamilie.

Vervolgens kwam het gepraat over de bruiloft. Hij wou er niet van horen.

‘Een feestelijkheidje/ zei z’n tante. ‘We hebben er zo weinig gelegenheid voor/

‘Zeker, maar m’n vader ligt pas een half jaar onder de aarde/ Dat argument gaf de doorslag. Daar hadden ze respect voor. Hij wist, dat hij huichelde, maar ’t hinderde niet, tegenover deze benepenheid.

Dus zouden alleen de vier zusters met hun echtgenoten mee aanzitten aan een huiselijke maaltijd.

Jan was nerveus. Niemand hoefde voor hem de waarde van het huwelijk te beklemtonen. Hij wist genoeg en daarom kon hij het zonder officiële poespas stellen. Het leven getweeën was schoon en geweldig. Een schip, bemand met man en vrouw, steekt van wal en begint de strijd tegen de stormen. De levens-stormen. Hij vóelde het woord, hij kromde zich onwillekeurig tegen de wind. En daar was zij, Koos, naast hem, achter hem, overal waar hij was. Hij had haar nodig, want God liet het stormen. En een mens alleen tegen God...

De nacht voor zijn huwelijk werd er niet gewerkt in de bakkerij. Toch ging hij niet naar bed. Hij zat in zijn oude slaapkamertje, naast het ledikant, dat hij nooit meer zou beslapen. Er voer een stille, zachte wind langs het huis. Hij hoorde de zee, ofschoon hij er niet naar luisterde.

Hij bad nooit, zelfs niet aan de maaltijd, al deed hij de ogen dicht en vouwde de handen. Koos had hem ernaar gevraagd

28

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition).
Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen.


Weergave
Afbeelding / Tekst (OCR)

Alle boeken in deze digitale bibliotheek kunt u gratis lezen of downloaden. Met een vrijwillige donatie helpt u ons met het in stand houden en verder uitbreiden van de bibliotheek. Klik hier als u een bijdrage wilt overmaken.