VOETSTAPPEN
Voetstappen blijven klinken van haar gaan in mijn herinnering; als stenen staan, wanneer de nachten hol van stilte zijn, ieder geluid en elk gebaar van pijn in de verlaten ruimte, lang ontmenst en altijd door het hart teruggewenst, om eenmaal nog tot leven te bezweren, wat in der eeuwigheid niet om kan keren.
5