Laat getijde

Verkleumde wereld

Verkleumde wereld,

er ligt oude sneeuw

voor onze voeten,

veel verte ook die alle leven

uitwist. Wij luisteren

naar het zwijgen en herhalen

al wat wij ooit hebben geweten,

het vreemde, onze nergens in te passen

aanwezigheid; de dagen die kwamen en gingen,

hun aangezicht verloren en eindelijk

in elkaar overliepen.

Reeds is de verte wit geworden,

een dorre huid

vol schilferend verleden.

27