HET DOODGEWONE
Het doodgewone: mannen in hun kleren
en met een halfgemompeld woord tussen de tanden.
Ik zie de jaren die hun lijf verteren,
ik hoor de golven in de voornacht branden
waardoor zij eenzaam naar hun huizen keren.
Zij hebben niets dan hun bestaan omhanden, zij kunnen niets meer winnen, niets verleren, wanneer zij aanstonds in de nacht belanden.
8