WOORDEN IN HET DONKER
De nacht - ik ruik de warmte van haar haren en strijk een vinger langs haar huid.
Ik kan de koude ogen voelen staren der wereld aan de vensterruit.
Ik fluister woorden in het donker, waar niemand ooit van weten zal.
Ik lig alleen in de spelonken van het bewegende heelal.
Zij slaapt, ik laat mijn handen rusten, haar leven rijst en daalt zo zacht, en aan de einder van haar onbewuste gaan dromen voort als wolken in de nacht.
7