Alpes Maritimes
Het hoofd der bergen, hangt tegen mij aan met trossen donker groeisel. Het geluid der stilte schuift zich dansende vooruit en blijft binnen mijn hersenpoorten staan.
Rivieren in de lagen van mijn huid verdwijnen naar een dieper stroomgebied; de zenuwen der rotsen trillen niet, het licht beklemmend tussen noord en zuid.
Totdat ik op een pad boven de lucht mij op mijn benen til en houd de wind tussen mijn droge, toegespitste lippen.
De einder spant zijn hemelsblauwe lint rondom het zwart en groen der laatste klippen, en alle angsten sterven in een zucht.
59