Bij brood alleen
VER VAN DE ZEE
Ver van de zee. Geen golven zeggen ’s morgens aan mijn venster dat opnieuw de schommeling begint, het heen en weer tussen twee drempels. Er ligt geen zand, slijpsel van hooggebergten, onder de voordeur als ik heimelijk het nachtslot open; in het paneel is de wind uitgetrild. Maar het eerste brood smaakt nog steeds naar iets uit niets en wordt herinnering die langs haar wortel zover terugtast dat zelfs het vaagste vermoeden haar ontglijdt.
52
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition).
Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen.
Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen.
Weergave
Afbeelding / Tekst (OCR)
Alle boeken in deze digitale bibliotheek kunt u gratis lezen of downloaden. Met een vrijwillige donatie helpt u ons met het in stand houden en verder uitbreiden van de bibliotheek. Klik hier als u een bijdrage wilt overmaken.