Jeugdherinneringen

XI

IN HOEVERRE IS GODSDIENST BIJ DE OPVOEDING VAN KLEINE KINDEREN GOED TE ACHTEN

K had me er maanden op verheugd, misschien te véél op verheugd. Mijn oudste zusje zou twaalf jaar worden. Hoewel het Joodsche meisje niet kerkelijk wordt aangenomen, wordt haar twaalfde verjaardag toch meestal bijzonder gevierd. Mijn zusje was vier jaar ouder dan ik. Ik sliep met haar, terwijl mijn tweede zusje met de Baby sliep, ook zij verschillen vier jaar in leeftijd. De kleintjes hadden dan nog eenig toezicht en zoo noodig hulp. We konden ’s avonds niet tot rust komen. Hoeveel zouden er gevraagd worden? Welke kinderen mochten komen? Zou er een tombola zijn? Telkens openden zich wcêr nieuwe gezichtspunten, die wc met kinderlijken ernst overwogen.

Behalve de partij had niets onze belangstelling. We vergaten zelfs te kibbelen om de grootste plaats in bed of om de dekens. Wc waren verdraagzaam als Engelen. Alles was nu eindelijk vastgesteld. Er mochten veertig kinderen komen. Mijn broer en zijn vriend beloofden ons te vermaken door spelletjes, als: de Reus en de Dwerg, de oolijkc boer, de stoelendans, vrijmetselaarsloge enz. Wij, kinderen genoten bij dag reeds volop van de toebereidselen voor de partij. We waren meestal met Moeder en de jongens in de woonsuite, die in orde werd gebracht voor het dansen en de wilde spelletjes. In het salon zouden wc van tijd tot tijd rusten en vervcrschingcn gebruiken. ,,Laten we even de vrij-