Jonge Mei

WAAROM?

Daar kwam ’n meisje langs de hei ’n aardig, aardig meisje! zij droeg haar hoedje naar één zij en in haar hand ’n rijsje.

Ze had ’n witte kleedje aan en witte, kleine schoentjes, zij kwam het smalle pad gegaan en ving de zonnezoentjes.

’n Blonde wrong, ’n roode mond even glanzende tanden, oogen vol leven en doorzond, en blanke slanke handen.

Daar kwam ’n meisje langs de hei ’n aardig, aardig meisje, waarom keek ’t malle ding naar mij ’t werd mij ’n droevig reisje.

Zoo’n meisje op de zonnehei zoo n bloeiend rankend Lentje; al kleur en licht en tooverij en ’t malle oude ventje.