Het witte kipje op ’t zwarte wegje dat dee zoo raar dat dee zoo mal: het leek of ’t vroolijk was om ’t groene hegje het leek of ’t vroolijk was om niemendal.
Het witte kipje op ’t zwarte wegje dat had ’n bloemetje dat had de zon, dat had van bijtje ’n lieflijk zoemetje dat droeg ’n fijne zonjapon.
58