’T MEISJE.
Daar was ’n meisje, daar was ’n water, daar was wat zonne en groenig riet.
Dat water zong met zilvre klater, dat meisje zong ’n vrijerslied.
Dat meisje had zoo roode wangen en breede heupen dat ze had!
D’r haar dat berste uit de spangen en glom of’t vol van zonne zat.
54