’T BRUGJE.
Over ’t blinkend stille water waarin groene wieren wonen, witte kanten, in de klater, en ijsblanke luchtpatronen.
Ligt het brugje, ’t geele oude, gladjes naar het dorp benee,
’t baasje dat de wacht moet houden leeft ermee en woont ermee.
’t Oude brugje staat parmantig of ’t er altijd had gestaan fijn en sterk en kort en kantig tegen ’t lager dorpje aan.
’t Baasje aardt heel naar zijn brugje bei zien brons of bei zien geel alnaar dat het overluchtje
geeft van storm of zon penseel.
49