Zeil dan met je lach en tranen en je zon op je gelaat, maar niet als ’n dooienpreeker die ’t gezicht nooit vlammen laat.
Hibbel, Hoebel, Hobbelflipje op de wereld ’n klein stipje in moeders hart ’n groote vlam: altijd zonnen ze je oogen — opgeglansd of dauwbetogen — dikke natte luierbram.
Hibbel, Hoebel, Hobbelflipje.
22