en de zon die zag velen zoo want ’t was in de Mei:
’n gezegend paar hoofden van ’n zij en ’n hij.
En die gaf al maar gouder
al maar guldiger licht,
bestraalde van kinders
't verheerlijkt gezicht:
gaf warmte de harten
zoo zalig en jong,
waar ’t glansde waar ’t ruischte
waar ’t lachte waar ’t zong!
15