Een bonte vlucht

Met honderd gaan zij door den nacht, de huizen stom in zwarte vacht, de straten doodgelegen stil, alleen een ijzig vreemd geril van vleermuisvlerken, ergens wijd omhoog een schelle nachtuil krijt.

De zwarte poort staat als een kluis een eeuwig zwart gesloten huis, de hooge muren stijgen zwart heel hoog tot in het hemelhart, en zij, als torren langs den grond naar nest, kruipen erheen uit rond.