Een bonte vlucht

Daar buiten op de dennen danst de zwarte dood, zij heeft een zwarte lange mantel aan, een kroon van zwart ivoor op 't zwarte haar gedaan, de armen aan haar lijf zijn zwart en dun en groot.

Zij danst en wiegt de heupen als een kind bij feest en werpt haar zwarte schaduw door het venster

binnen,

en danst dan weer met telkens herbeginnen en wacht en luistert, luistert weer, bevreesd.

Dan plots, de zwarte mantel spreidt, lijk vogel

doet

die heft zich in de lucht en wiekt naar ver, de wijde zwarte armen wiekend deinen er, en ruischloos scheert zij weg in wa rood-

donker bloed.

De zwarte dennen wiegen zwart en zacht rondom het huis donker en avondstil,