Zangen van hoop

gij zult ’n vrije wereld schouwen, het houweel valt! hoort! hoort wij houwen! Klop, klop maar, maat, klop, klop met moed, de aard wordt ons, de aard wordt goed.

Welzalig wij die in dit uur dees gloed van ’t loutrend wereldvuur op onze harten voelen branden en heffen mogen onze handen en staren vrij, in ’t stralend licht: niet ’hoeven dekken ’t schuw gezicht wijl schuldloos wij aan ’t offerfeest dat dus de aarde heeft verweesd, der aarde kinders heeft doen bloeden door angelvlijm en striem van roeden dat hun gekerm van pijn nog gaat met stervenskreet, en gil om smaad: de aarde maakte droef en bang ’n donkren zwarten Hellegang.

Dit is de dag der Dagen, hoort de nieuwe mensch is opgestaan! het schuw gebroed is gauw gegaan zij stichten moord, verstroomden bloed en snellen nu! schuw en ontmoed.

Nu klop! houweelzwaaiende makker, klop, klop op Aard de kerels wakker de Aarde groot, de Aard al ver wordt in ’t Heelal de lichtste ster, het gansch Heelal omzingt uw moed de Aard wordt ons, mijn maat, klop goed!

11/11-1918