Zangen van hoop

Bloeit ’n vlierstruik aan de poorte, vlierstruik blank van witte bloemen, vlierstruik groen van zachte blaren, vlierstruik geurend zoeten geur.

En ’n vlierstruik staat daarneven vlierstruik die van bloemen blank is bloem en glansgroen blad omgeven; struiken rijen ris aan ris.

Kleine vensters heeft de huizing, kleine vensters, zwarte staven; prikkels achter dikke kruising, vensters lijken zwarte graven.

En de zonne brandt zoo heerlijk en de dansebijtjes zoemen, de kapellen blank en veerlijk. dansen om de scheuten bloemen.

Uit den hoogen schoorsteen kolken dunne wolkjes naar omhooge, koppen, lijven, op de wolken, duizend angstig sperrende oogen!

Duizend oogen, die verbleeken, maar die in hun ijlen schijn waanzin-glinstren, redding-smeeken, zwijmen in ’n doodsche pijn.

Bloeit ’n vlierstruik aan de poorte: boven kringt 'n zwarte rave door der witte bloemen gloorte staan de dikke zwarte staven.