Jacob Hiegentlich

in de bar’ (Elsevier 19301, p. 275), een sonnet, waarin teder en schrijnend het verborgen leed is gepeild van de levensgenieters, wier hart wordt gemarteld door eenzaamheid en verlangen, en dan het ,Sonnet’ (Helikon 1932, p* 10), geïnspireerd door de figuur van Tadzio, de schone, mysterieuze knaap uit ,Der Tod in Venedig’ van Thomas Mann* Hiegent-lich bouwt zijn gedicht op het contrast tussen het beeld van Tadzio, wanneer hij de vreugden van het tennisspel geniet, en later, in de avond, wanneer zijn zwaarmoedigheid hem in de brand der golven lokt*

De novelle heeft hij gaarne beoefend* Zijn eerste werk van meer betekenis is dan ook een bundeltje met een zevental ver-halen:,Het vochtige park’(Maastricht, A*A. M* Stols, 1935)* Reeds de titel is verdienstelijk gekozen* Hij kan ons de zwoelheid van de lente-atmosfeer suggereren, het prille verlangen, dat het bloed feller doet kloppen, maar ook de geur van rottende bladeren, — het vergaan, in de tedere melancholie van herfstnevels en wazige takken boven vochtig gras* Aldus bewegen de motieven in deze bundel zich bijna uitsluitend rondom die beide polen: de hunkering van het mensenhart en het sterven van alle illusies in weemoedige onvervuldheid*

Het verhaal ,Mirjam’ bevat karakteristieke thema’s: het Limburgse leven in een kleine stad en dan de positie en ervaringen van enkele Joodse mensen in dit milieu* De schets ,Hoe het gaat’, in zijn beknoptheid een waar juweeltje, beschrijft de machteloze ontgoocheling van een kinderlijk vrouwtje, dat bitter in haar huwelijk is teleurgesteld, — een sober relaas van schrijnend levensleed. In de overige verhalen uit,Het vochtige park’treden vooral artisten en bijzondere vrouwenfiguren op*