Jacobus Fredericus de Brie

luttele uren geleden, dat ik, als een der vertegen־־ Woordigers van het industrieele leven van mijn land, aan de open groeve stond van onzen grooten Briand...."

Hij ziet de groeve weer, monsieur Marcel; hij is werkelijk diep geroerd. „Ik behoef u den naam van Briand slechts te

noemen----om u duidelijk te maken, dat ik mij

als burger van onze groote natie er van harte op verheug, dat de tegenstellingen tusschen Engeland

en Duitschland gaan verdwijnen____"

„Bravo", zegt John Masters. „Merde!" denkt monsieur Marcel, maar hij zegt: „Met de zekerheid mijner oprechte gevoelens van vreugde om dezen belangrijken stap in de richting der volkeren־verzoening.... zullen de

heeren mijn nieuwsgierigheid____ mijn gewone

menschelijke weetgierigheid begrijpen.... eh.... vergeven, wanneer ik vraag wat zij van plan zijn

met die uitvinding te doen____!"

Het aas is uitgeworpen. De visch zwemt rond de lekkere hapjes. Nu wachten.... en dan door־ slaan!

Mr. Lawrence kijkt door het venster naar de gevels van de leelijke huizen aan den overkant in de Vijzelstraat. Hij droomt hardop als hij lijzig zegt:

„Herr Gutsberg heeft gezegd----ik bedoel----

55