mooi ogenblik in mijn leven, want ten slotte ben ik een jongen van Kattenburg, nietwaar.. Nou herinner ik me, dat het een even mooi ogenblik in mijn leven was, dat de Jordaners, net zulke vurige Oranjeklanten als de Kattenburgers, naar de Eilanden kwamen om vrede te sluiten. De bokkebekken te paard voorop, en de vrouwen in de stijve, witte jakken er achter, en ze zongen: ״Lang zelle de Kattenburgers leven!"
Dat keuvelde Ome Jan en toen moesten wij ons zegje zeggen.
Voor mij was de beantwoording van de gestelde vraag ietwat lastig. Ik ben namelijk geen
50