Tussen speurders en spionnen - Avonturen van Dirk Poldervaert

was niet bekend. Maar toen hij zich buiten dit woelige gebied bevond had hij per radio geseind, dat hij onderweg was. Tegen vijf uur werd hij op Schiphol verwacht. Het restaurant van Schiphol leek tegen vier uur wel de Dam als de Koningin in de stad is. Het was cr stampvol. Journalisten van heinde en ver waren samengestroomd. Persfotografen liepen druk heen en weer.

Het duurde wel even voordat gezagvoerder Evert van Dijk in het restaurant verscheen. Hij had eerst een fluisterend gesprek moeten voeren met enkele heren, die hem op het vliegveld hadden opgewacht. 'Die hebben hem verteld, dat hij ons niet alles mag vertellen', bromde Gijs.

'Wij krijgen de kliekjes.'

Die kliekjes vielen nog best mee. Want al was het duidelijk, dat gezagvoerder van Dijk geen bijzonderheden over de militaire operaties mocht vertellen, wat hij wel kon mededelen was belangwekkend genoeg.

Hij was niet ver van het vliegveld, toen de Duitse aanvallen begonnen.

'De vliegvelden rondom Oslo zijn veroverd door parachutisten. De aanval kwam niet van de grond of vanuit zee, maar uit de lucht. Daarop waren de Noren onvoldoende voorbereid. Maar wat mij met verbazing vervulde en iedere Noor met ontzetting sloeg was, dat de agent van de Lufthansa, de Duitse burgerluchtvaartmaatschappij, op het vliegveld op de parachutisten stond te wachten. Die wist van te voren, dat de aanval zou komen. Hij is helemaal geen militair. Hij had een groot pak landkaarten en gesloten enveloppen bij zich. Als er weer een eenheid parachutisten was geland, meldden die zich bij hem. Hij deelde dan een landkaart uit en zocht in de stapel enveloppen naar die met de naam van de bevelvoerende officier er op. Zo kregen de gelande parachutisten hun opdrachten. Het was het zuiverste verraad, evenals het verraad van Quisling.' 'Hoe konden de Duitsers landen?' vroeg een journalist, 'was het vliegveld dan nog bruikbaar ?'

'Ze zijn gedeeltelijk per parachute geland. Zo lang het vliegveld nog bruikbaar was, streken er machines op neer, die voor de bevoorrading zorgden. Toen dat niet meer ging, landden de Duitsers op de grote wegen naar het vliegveld, en op allerlei kleine weilanden en akkers. Het was zonneklaar, dat de hele omgeving in kaart was gebracht en dat de piloten precies wisten waar ze veilig hun machines konden neerzetten. Dat moet allemaal van te voren zijn uitgezocht.' Het verhaal van gezagvoerder Evert van Dijk deed niet alleen in

87