Hier is de VARA

om onder zekere voorwaarden met de uitzendingen door te gaan. De voornaamste voorwaarde is natuurlijk, dat er niks gebeurt, dat tegen het principe ingaat. Dat voorstel zal wel worden aangenomen, want zo lang de V.A.R.A. baas in eigen huis blijft, kan niemand er in redelijkheid iets tegen in brengen. Er moeten ook nieuwe bestuurders worden benoemd, Jan Broeksz en Eli Bomli zullen wel door het Hoofdbestuur benoemd worden en dat moet de Verenigingsraad later bekrachtigen. Lebon is op de avond van de capitulatie met Sluyser naar Londen gegaan, daar zijn de centen van de V.A.R.A. en van de vakbeweging, ten minste, dat zeggen ze in Hilversum."

Zo zitten we bij elkander en praten in een kringetje rond en we zoeken en tasten naar een oplossing, zonder dat we eigenlijk goed weten waar we heen willen.

De maand Juli begint al weer een beetje op te schieten en als je bij je zelf nagaat, dat de tiende Mei nou al weer twee maanden geleden is, dan denk je: „Waar blijft de tijd?" Het is net een bange droom. Frankrijk is verslagen en de Duitsers zingen, dat ze naar Engeland gaan varen, plons, plons!

De V.A.R.A. zendt nog steeds uit, al van midden Mei weer af luisteren we er wel naar, maar ik lieg, als ik zeg, dat het programma ons bevalt. Hoe zal ik dat uitdrukken? Het is net een lichaam zonder 2iel. Ze worden in Hilversum niet gedwongen dingen uit te zenden, die tegen hun principe ingaan, maar mogen ze dingen uitzenden, die fors en flink voor het principe van de democratie uitkomen? Niks hoor. Ik kan niet zeggen, dat de mensen van de politieke groepen veel leiding krijgen, al hoor je af en toe geruchten, die je reden geven om te veronderstellen, dat de leiders gaandeweg een vastere koers beginnen te zien. In het land zelf begint hoe langer hoe meer orde te komen, ten minste wat je orde noemt. Moffen-orde-Maul-halten. Net doen of je niks ziet, met een schutting voor je hoofd lopen, dan kan je je verbeelden, dat er orde is. De N.S.B.-ers, in het begin zo tam, beginnen wat meer praats te krijgen, en dan zijn er van die niksnutten, vroeger te hoog en te voornaam om zich met politiek te bemoeien en die tegen de democratie zijn, omdat ze 's morgens geen verse kadetjes bij het ontbijt krijgen. Die lopen nu de Duitsers achterna, alles om de baantjes.

128