Kippesoep was ondenkbaar zonder saffraan

Mijn vader was de bekende M.L.S. Blog. Maurits Blog, drogist en assistent-apotheker. Fabrikant van diamantbewer-kerscement en scheerpoeder. Aurum. Joodse mensen mogen zich niet met een mes scheren en voor de oorlog bestonden er nog geen elektrische scheerapparaten. Aurum was een zalfje, dat mijn vader zelf had uitgevonden. Je smeerde het op je gezicht met een kwastje, liet het ongeveer tien minuten zitten, daarna maakte je je gezicht schoon met een sponsje. Als je geluk had was je gezicht niet rood, maar mooi glad. Het was een ontharingsmiddel en werkte eigenlijk beter dan de elektrische apparaten van nu. Het drong de huid binnen. Daarom moest je vooral goed napoeieren. Als je niet oppaste en het niet goed aanmengde, bestond de mogelijkheid dat je gezicht verbrandde. Ik heb de oorspronkelijke recepten nog. In aurum zaten chemisch zuiver zinkwit, aardappelmeel, talk-poeder, barium-sulfiet en rozenparfum. Mijn vader leverde dat scheerpoeder door het hele land. Overal had hij verkoopadressen. Als je op vrijdagmiddag in de Jodenbuurt rondliep, dan stonk het er een uur in de wind. Het was een serache van jewelste. Je joeg er iedereen de deur mee uit.

Verder maakte mijn vader ook de bekende diamantbewer-kerscement. Daar was hij ook de enige in. Hij exporteerde dat toen vooral naar België. Bij het snijden en kloven van diamant moesten de diamantjes die op een stok werden gezet goed vastgehouden worden, zodat ze niet zouden vallen en zoekraken. Men deed daartoe diamantbewerkerscement in de stok, maakte het zacht in een vlammetje, stopte het diamantje erin, deed het geheel even in het water en dan was het keihard. Dat diamantbewerkerscement had mijn vader ook zelf uitgevonden.

Zijn eerste zaak was op het Waterlooplein. Die zaak heb ik zelf niet gekend.