ballade van de wroeging
de droom die hem vannacht verkaste naar een etage uit zijn jeugd
en hem weer onverwacht vergastte op die blamage vol vreugdeloze vreugd
hij als altijd ongeduldig zij ook in herinnering onschuldig
tot in de kleren die zij droeg zich verweren tegen wat hij vroeg
het domme strelen van haar beide volten het lompe stelen van haar meisjesholte