Het heden laat verstek gaan - gedichten

amsterdam / weesperstraat

een dode loopt mij rakelings voorbij volwassen vrouw / gestorven toen als kind

ondeelbaar ogenblik stonden wij zij aan zij haar hoofdtooi ongeduldig in de wind

waar kopen vrouwen na hun dood toch kleren gekleed als zij mij naar de mode. scheen

geen dood kon zich tegen mijn droom verweren toen zij glimlachend in de mist verdween

uilenburg

rondslenteren door je herinnering/ er is altijd wel iemand thuis

41