Mijn vijf roerige jaren als Jaap Meijers huisbibliograaf, of als u wilt, bibliografisch hofleverancier

Het zal ongeveer in 1957 zijn geweest dat ik als hevig ge-interesseerde middelbare scholier wekelijks luisterde naar een literair radioprogramma, waarschijnlijk van de avro. Eén van die uitzendingen maakte zo'n indruk op me, dat ik me die nu nog herinner, evenals dat ouderwetse hoge radiotoestel in zijn notenhouten kast met het gifgroene kattenoog en twee grote bakelieten draaiknoppen. Het programma heette waarschijnlijk ‘Problematiek per Post', en het ging o.a. over de dichter Isaac da Costa. De spreker was een zekere Dr. J. Meijer, van wie ik nog nooit had gehoord. Vooral zijn indringende, bijna schelle stemgeluid bleef me bij. Ik ging me wat meer verdiepen in de figuur Da Costa en vond in de Stadsbibliotheek van Haarlem de dissertatie van Jaap Meijer van 1941, Isaac da Costa's weg naar het Christendom; Bijdrage tot de geschiedenis der Jood-sche problematiek in Nederland, waarvan Jan Romein de promotor was geweest - het laatste 'joodse' proefschrift dat tijdens de Duitse bezetting werd verdedigd.

Eén of twee jaar later, als eerste-jaars student Nederlands in Amsterdam, moest ik een scriptie historische letterkunde schrijven voor Garmt Stuiveling en besloot mijn inmiddels opgedane kennis over vooral het joodse aspect van Da Costa te gebruiken. Ik had nog steeds geen idee wat voor iemand die Jaap Meijer was, en evenmin was er iets tot me doorgedrongen over de (achteraf onterecht gebleken) beschuldigingen van mensen als J.B. Charles (Prof. Nagel) en W.F. Hermans aan het adres van Stuiveling

3