De Jordaan, Manus Peet

63

Eerst had hij haar met fel-toebijtende kracht en afschuw uit de heet-wulpsche en schroeiende roofklauwen van de liederlijke Joden Jet getrokken en op allerlei wijze, haar achterbaks beschermd, eiken keer ten koste van zijn eigen belang. Al ging zij op de punt van haar pluimhoed cancaneeren, het afschuwelijke wijf mocht de mooie gekscherende meid niet plunderen. En daarom verkneuterde hij zich over zijn eigen snijdend-ironisch verzet, telkens opnieuw. Uit stiekem-gegeven seintjes, onverschrokken wenkjes en listige oogknipjes bemerkte hij, door allerlei onbepaalbare overgangsvormen in Corry's hoogmoedig gedrag, dat de brutale deern hem toén al geheel verstond onder het kalven-likkerig en verbasterend spreken met de kruiperig-vleiende koppelaarster.

Peet genoot altijd weer van Corry's brutaal-mooi gezicht, haar overstelpende zon-blonde haarpracht. Hij genoot van haar ranke, lenige lichaam-in-beweging en van haar angstig-aanhaligen, liefkoozenden lach. Hij genoot van haar zondige en onkastijdbare schelmerijen in haar vinnig-trotsche woorden, die dan als een kram door jevleesch heenscheurden en dan weer als een vogelvleugel je schijnheilig overzweefden. Haar schalksche dubbelzinnigheid en haar daemonische vernuft-zwenkingen, smakten al de stijve geordendheid van zijn prutserige rekencijfertjes dooreen. Hij zou eêr doodgraver worden dan dat hij kon rekenen, rekenen, naast deze gulzig-driftige, leugenzieke meid, die in koppigen overmoed niets onaangetast liet. Waar hij haar roerde, zei Manus zichzelf, brandde een gebocheld creatuur als hij zich de weeke toppen. Póferblomme in de maneschijn,... origineel was de deern, in alles; in haar loerende ironie, in haar achterbuurtschen spotschimp en in haar rookerige lasteringen; in haar koppig, spinnijdig bezoedelen van kuischheid en reinheid, tot zelfs in haar geniepige spotlachjes. Weer zei hij zichzelf: al werd hij op slag een Emausganger van het eenzaamste soort, je raakte zoo een vermetele toet voor je flikkerende lampjes niet kwijt. O, die zoete, teedere verzwijgingen van zijn