Kunstenaarsleven, eerste deel

2i6

ook genomen.... en 't kinderwagentje.... U moet dat niet inééns zoo allemaal willen doordrijven.... 't Is waarachies 'n bom duiten !.. ..

— Doordrijven.... ik? vroeg Maurice verbaasd. Zijn gezicht strakte weer bleek van gesmoorde drift. — En u dwingt 't me letterlijk op!

— Nee, och.... kijk u eens.... doordrijven is 't woord niet.... Ik weet wel.... ik zelf bied 't u aan.... maar.... u mag 't niet verlangen.... niet goed vinden.... dat ik 't doe.... Weet u ?.. .. 't is.... och, in uw plaats zou ik 't zelfde doen.... eerlijk gezegd.... 't zelfde.... precies !.. .. maar Soonbeek hoeft goddank geen kadeaux....

't Gilde weer in Maurice van woede. Zoo'n dwarsen, ellen-digen kerel had hij nog nooit ontmoet, glad als 'n aal, telkens uit z'n handen kronkelend, als ie dacht 'm goed beet te hebben. Eerst dwong hij hem te koopen, zanikte dan zelf dat hij 't eigenlijk niet doen kon ; zei dan, dat hij, Maurice, dóór-dreef, zonder dat dié 'n stom woord gevraagd had. En eindelijk weer kroop hij terug en verklaarde, dat Maurice 't niet van 'm aannemen mócht. En tusschen al die koop-scharreltjes in, had hij, overduizeld door Soonbeeks geratel, in zich zelf gemompeld, dat 't te bar werd ; maar wat moest ie met den kerel doen ?

— Weet u, hinnikte bankiers' stem nu door, Soonbeek is eigenlijk erg gehaat.... héél erg gehaat.... niemand houdt van 'm.. .. niemand ! ! Iedereen heeft 'n hekel aan 'm !.. .. Iedereen !.. .. maar 't kan me niks schelen !.. .. En ik hou eigenlijk ook van niemand.... ja, toch wel.... toch wel.... toch wel! ! Maar dat zeg ik niet.... wil ik niet zeggen.... dat is laf, flauw,.... zoo te koop te loopen met je hebben en houên !.. .. Ik hou alleen van dingen.... die mij genot verschaffen.... genot.... genot.... genot ! ! Of van iemand.. die mij voordeel geeft.... ja, hm ! ja ! ja !.. .. Ik kom er rond voor uit, ... .rond.. .. rond voor uit! ! Als m'n vrouw wat meer van me hield.... want van die hou ik wel.... weet u.... van die hou ik wel.... diè mag ik wel!.... ze is zoo