Kunstenaarsleven, eerste deel

Titel
Kunstenaarsleven, eerste deel

Jaar
1906

Druk
1906

Overig
1ed 1906

Pagina's
282



!86

niet uit je, met al die vette kost, de pit, de pit ! de pit ! ! de pit ! ! ! ja, hm.. .. vertel me nou eens wat van uw leven !. . meneer Fleury.... u geneert je maar steeds.... Meneer Veldhuis.... nog 'n sigaar ?

— Als ik u niet....

— Kom-kom-kom-kom ! D'r ligt nog 'n stapel, praat geen gekheid.... spreek geen malligheid.... Ik wou, dat ik zoo rooken kon ! lieve heer, wat rookt u heerlijk !.. .. ik zie dat dol graag.... dol graag.... heel graag !!.... Als iemand zoo genoegelijk.... zoo lekker gezellig.. «״ zoo rustig en plezierig voor zich zit weg te dampen ! Ik wil u niet beleedigen, verstaat u goed.... ik wil u absoluut niet beleedigen.... 't is maar 'n voorstel.... maar anders zou ik zeggen, kom twee uren ieder en avond zoo in mijn huis rooken.... zoo vóór me, vlak vóór me,.... zoo gezellig.... Hoeveel zou u er voor moeten hebben ?.. .. als je geen vrinden hebt en 'n vrouw, die na d'r eten altijd moet liggen.. .. op de sofa.. .. tot elf uur aan één stuk.... als je geen vrinden en vermaken hebt.. als je niets in de wereld hebt, moet je vrinden huren, moet je ze koopen ! voor geld meneer krijg je alles gedaan.. .. huur je vrinden ook.... voor geld meneer, gaat de duivel op je schoot plannetjes broeien, ja ! ja ! ja ! !

Maurice gloeide weer van woede. Hij had nooit zoo'n rauw, onkiesch schepsel ontmoet. Dat ongegeneerd spreken telkens over z'n eigen vrouw, wat ze had, wat ze deed, hoe ze was, hoe ze niet was, 't leek 'm 'n bruut-ploertig gedoe van een onrustig en klein, konkelend karakter. En toch, toch was er iets smartelijks-wanhopends in z'n verhaal, om dat 's avonds alleen zijn in z'n groote zaal, bij de slapende vrouw en z'n willen huren van vrienden. Er zat heelemaal iets in den vent dat 'm erg vasthield, 't Vreemde, 't grillig-wilde, 't demo-nisch-egoïstische, 't sluwe en 't openhartige, dat ie nu al 'n beetje in 'm zag werken. Hij moest 'm bekijken, lang, lang, eer ie oordeelen mocht. Wel had Maurice gemerkt, dat Soon-beek al veel geduldiger en minder verstrooid naar hem luisterde,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition).
Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen.


Weergave
Afbeelding / Tekst (OCR)

Alle boeken in deze digitale bibliotheek kunt u gratis lezen of downloaden. Met een vrijwillige donatie helpt u ons met het in stand houden en verder uitbreiden van de bibliotheek. Klik hier als u een bijdrage wilt overmaken.