Kunstenaarsleven, eerste deel

173

En u ook meneer Veldhuis, hm ! ja , hm !.. .. probeer.... probeer, steek op.... zij zijn lekker : dat zou ik denken !

Frans stapte uit z'n verduisterden schoorsteenhoek en, na z'n lange jas nog steviger om z'n beenen gesloten te hebben, grabbelde hij schuchter en bleu met z'n dorre bevende oue-manne-hand 'n sigaar uit 't kleurige stapeltje.

— Ja, ja, meneer Fleury, rook ! rook ! ! rook ! ! ! 't Leven is de moeite waard.... 't leven is prachtig ! Ik kan me 't karakter van al die kniesooren niet indenken ! 't Is prachtig.... de moeite waard 't leven.... vindt u niet ? vindt u niet ? ?

— Wat zal ik u zeggen, aarzelde Maurice, die werkelijk dacht, dat er 'n antwoord verwacht werd, kregel ook door den zelfgenoegzamen toon van den rijkaard, die nu weer met z'n linkerhand in z'n zak 'n sleutelbos zat te berammelen en in hevig oogledengetril Maurice's blik ontweek, schuw kijkend naar de punten van diens kapotte schoenen. Maar dadelijk joeg Soonbeek er overheen :

— Kijk, meneer Fleury.... ik denk nog al eens aan sterven ! aan sterven !.. .. ja, ja, ja,.... aan sterven ! ! En ik moet u eerlijk zeggen, dat ik er 't land aan heb ! Ik wil niet dood ! Ik vind sterven akelig, akelig-ellendig ! akelig-ellendig ! U moet weten, ik vind 't leven veel te lekker.... veel te lekker.... goeie-grut !.... ik vind dat doodgaan 'n gruwelijk uitvindsel.... gruwelijk, gruwelijk, ellendig ! Thuis.... bij mij in de gang.... 'n heele diepe gang.. .. mijn vrouw zegt, 't is 'n romaansche, goeie grut ! daar heb ik net zooveel verstand van als m'n hakken .... net-precies zooveel,.... maar m'n vrouw zegt 't en die kan 't weten.... in 't bestek stond d'r niks van.. . .niks.. niks ! Maar in die gang dan heb ik 'n groote, artistieke klok.. En als 't 's avonds heel stil is in de gang, dan hoor ik 'm overal .... overal.... hm, ja.... overal!.. .. met z'n zwaren tik-tak, tik-tak !.. .. om dol te worden, tik-tak, tik-tak !.. .. tik-tak.... tik-tak tik-tak ! ! ! om dol te worden. En ieder keer denk ik : weer 'n minuut.... nog 'n minuut ! En zoo brengt je dat ding.... dat vervloekte ding met z'n vreeselijk getik-tak veel gauwer an je end dan je wezen wilt.... veel