Israël onder de volkeren

31

deze stad eea groote Joodsche bevolking kreeg. De Joden stonden er in hoog aanzien en namen op het gebied van kuast ea wetenschap, handel en nijverheid een eerste plaats in. De priester Onias IV, die na den moord op zjjn vader Onias III (zie bl. 8) naar Egypte vluchtte, kreeg zelfs van den koning verlof, om een tempel te bouwen; hjj richtte dezen ongeveer in als het Jeruzalemsche heiligdom, maar de Egyptische Joden bleven toch ook hun gaven naar den tempel te Jeruzalem zenden. Zij hadden ook Synagogen; die te Alexandrië was zeer groot en muntte uit door sierlijke bouw-orde. De taal, waarin zij baden, was het Hebreeuwsch; in het dagelijksch leven spraken zij Grieksch. Daarom was het zeer nuttig voor hen, dat de Thora in het Grieksch vertaald werd. Deze vertaling heet Septuaginta en werd volgens som-migen op last van Ptolomeüs II door 72 Joodsche geleerden vervaardigd.

Later werd Egypte een Romeinsche provincie en hiermede kwam er een treurige verandering in den toestand der Joden. De heidenen werden afgunstig op hun rijkdom en er ver-schenen allerlei geschriften, waarin de Joden en hun godsdienst bespot en belasterd werden. Daarbij kwam nog, dat koning Agrippa I bij een bezoek aan Egypte veel praal ten toon spreidde; hierdoor werd de haat der heidenen nog grooter. Zij vielen op de Joden aan en doodden er velen; ook wilden ze de Joden dwingen, aan het beeld van keizer Caligula goddelijke eer te bewijzen. Deze was nameljjk krankzinnig geworden en had bevolen, dat in alle tempels zijn beeltenis geplaatst en aangebeden moest worden. In dien bangen tijd leefde er een godvruchtige en geleerde Jood, Philo genaamd, die zijn broeders in schoone geschriften aanspoorde, de Goddelijke wetten getrouw na te komen. Philo ging ook met een Joodsch gezantschap naar Rome, om bij keizer Caligula bescherming te vragen, maar deze kon hem niet aanhooren, zoodat het er