28
van het „Roosevelt Theatre”, dat mij al mijn tooneel-werken onverbiddelijk met een koud vormelijk briefje had doen terugzenden, noodigde de „geliefde” van Henderson uit tot een wandeling, kocht voor haar de grootste bonbonnière, die hij bij den suikerbakker uitgestald zag en.....
Henderson wist na de première te vertellen, dat de zaak toch veel onschuldiger was geweest, dan ze mij scheen. De weg tot het succès bij het Roosevelt Theatre leidde naar Billy Ritchie opmerkte, wel door de slaapkamer van het lid van den Raad van Beheer heen ... maar op de wijze van zekere Fransche kluchtspelen, deurtje in en deurtje uit. De invloedrijke man was zelf een histrion en met het gebaar alleen tevreden.
Groot vermaak leverde Henderson’s victorie over den Directeur van den „Dollarprinsessen Schouwburg”. Deze heer had de gewoonte, geen actrice aan zijn troupe te verbinden, die niet ten minste toonde verliefd op hem te zijn en hij beroemde zich er op, dat hij al zijn actrices beter kende, dan de actrices haar rollen. Ook de auteurs, wier werk hij opvoerde, hadden hem te voren hun vrouw of hun maitresse af te staan voor een rol achter de coulissen. Wat deed nu Henderson, door Billie geïnstrueerd ... Hij kleedde een der film-actrices als een echte dollar-prinses en zette haar zoo eenige avonden achtereen