HET GEHEIM VAN POLICHINELLE. 57
Polichinelle (terzijde).
Ik bedenk een list. Deurwaarder.
Je hebt je huur niet betaald,
En nu wordt je gehaald. Polichinelle.
Wat zit er in die kist ?
Deurwaarder.
Een geheim.
Polichinelle.
Laat het dan een geheim blijven.
Deurwaarder.
Maar iedereen weet het. Polichinelle.
Laat het dan maar van een geheim een openbare zaak worden. (Hij trekt het deksel open en Colombine wil er uit. Hij slaat meteen het deksel weer dicht en gaat er op zitten).
Deurwaarder.
Wat doe je nu?
Polichinelle.
Laat het toch van een openbare zaak maar weer liever een geheim worden.
Colombine (het deksel een beetje openstootend).
Man, laat mij er uit___
Deurwaarder.
Ik ga den reus roepen (aj). Colombine.
Man laat mij er uit !
Polichinelle.
Vooruit dan maar... Colombine (hem slaand).
Die is voor jou.
Polichinelle (met een grooten stok).
Nu weg... en gauw f Colombine af).
Polichinelle, de Reus.
De reus (ópschietend tot boven de kast). Polichinelle, je streken zijn gedaan,
Je moet met mij medegaan.
Polichinelle (haalt hem naar beneden). Heeremetijd, wat een witte vaan,
Ik kan je hooge taal niet verstaan,
Kom wat op den beganen grond,
’k Leg mijn oor op je mond.