Schetsen, deel 2

GESCHEIDEN VROUW*

„Mama is dóód.. .”

„Niewaar, niewaar,” zei Miesje, oplachend naar zijn gezicht.

„Als ik je zeg, dat ze dood is, is ze dood,* herhaalde hij, ernstig; „je mag nooit niewaar zeggen, als papa wat zegt.”

„Nou!.... Ze ree in ’n koets.”

„Dat heb je je verbééld, domme meid.”

„Wim heeft ’r ook gezien!”

„Wim kom eens hier!... Heb jij mama ook gezien?”

Wim, die met zand speelde, kwam aan zijn knie.

„Ja pa/

„Waar?”

„In ’n koets.”

„Dat heb je je dan allebei verbeeld, versta je?... Dat heb je je verbeeld. .. Mama is dood.”

„Nou maar ik heb *r toch gezien,” hield Miesje vol. „Ze had ’n nieuwe japon an en ’n witte voile.”

«Dat zal ’n andere dame geweest zijn.”

»Nee pa.”

„Als je nu nog eens nee zegt, wor ik boos.”

Schetsen Falkland. II.    i