In de Jonge Jan (gebundeld in 'Drie Toneel-studies')

106

Gijs. Weet ’k niet van, meneer — ’k Ben maar een of twee keer boven op zolder geweest, ’k Ken de lucht van tabak niet best verdragen. Ja—da’s waar. ’t Is wel gebeurd as-die bij me kwam met tabaksstuifsel op z’n goed, dat ’k zei: jonge, ga effen buiten luchte.

De officier. Dus dan rookt u ook geen sigaren ?

Grijs. Nee, nee. Mag ’k niet voor de meester.

De officier. En Jan heeft Zondag ’n kistje sigaren voor u meegebracht — dat waren dan zeker heele lichte.

Grijs. Jan sigaren meegebracht? Nee hoor, hij ’s met leege handen gekommen.

De officier. Met leege handen? Hij zal Zondag toch wel ’n wandelstok of zoo iets gedragen hebben ?

Grijs. Wandelstok? Hij heit geen wandelstok -— nee, die heit-ie niet! ’n Paraplu heit-ie, maar ’t was Zondag mooi weer.

De officier. Ik dank u. Meer wensch ’k niet te weten, (schelt).

Grijs. (meer bevend). 'Nou zou ik wel is wille wete waarom ik over de brand verhoord most worde. U heit geen asem over de brand gesproke.

De officier, ’t Is goed ■— u kan gaan.