48
De vriend. Met ’n uitje — om bij te watertanden — Geeuwhonger!
De moeder. En asperges afgemeten voor vier.
De vriend... We zijn met z’n drieën....
De vader... Met z’n vijven. Pa en ma eten mee.
De vriend. Da’s jammer. Da’s wèl jammer.
De moeder. Als je niet zoo’n geeuwhonger had — zou ’k zeggen blijf. ..
De vriend. Dat doe ’k tóch. J’y suis — j’y reste! Jullie ’n happie minder . . .
De moeder. Weet je wat, Dolf — loop jij naar den comestibles-winkel op den hoek . . .
De vader. Ik? Kan de meid...
De moeder. De meid heeft ’n — heeft ’n abces an ’r hand — mag an niks kommen — Ja, Jaap, je komt wèl gelegen — ’k heb vandaag zélf de luiers gespoeld — zélf de boontjes afgehaald — ga dan Dolf en breng nog ’n bos asperges . . .
De vriend.... En nog ’n bos!. . .
De moeder... Nee, één bos mee — en zoek wat uit voor ’t dessert... .
De vriend. Hahaha! Héél goed!
De moeder. Sust! ’t Kind! — Zachies met de deur, Dolf.