Eva Bonheur

alles op zegel te brengen. ... Je verliest dus niets. . . . Is ⁵r dan nog één reden mekaar ’t leven te verzuren?. ... Toe, Eef, blijf niet zoo rancuneus. ... Ik ben jarig vandaag. eef: Gefeliciteerd. mop: Mag ik je ’n zoen. . . .?

eef: Denk ’r niet an. Nog niet asje ’m in ’n bankie van honderd pakt. Ik zoen geen menschen, met wie ’k in proces leg. Daar heit me advocaat me voor gewaarschuwd. ... Je zou je d’r later op beroepen. mop: Geef dan ’n hand, Eef. eef: Dank-ie.

mop: Toe, maak me verjaardag nou gezellig! En eet benejen ’n stukje met ons. eef: Dank-ie.

mop: We eten net waar jij zoo van houdt - soep.....

eef: (kwaadaardig) Dank-ie. . . .

mop: .... En gestoofde lapjes na met gebakken aardappelen. eef: (heftig) Dank-ie! Ik denk ’r niet an. Ik eet geen soep met gebakken aardappelen, as m’n been in tweeën leit! mop: Zal ’k Jasper roepen? Jasper weet zooveel als ’n dokter....

eef: Ja, ’k laat Jasper daar an m’n been morrelen. . . . mop : ’k Heb zwachtels en zalf in onze huisapotheek. . . . eef: Jawelda! ’k Heb ’t door! Me flikvlooien en likken, om me weer an ’n zoet lijntje te krijgen! Mensch, of je nou de barmhartige Samaritaan met je Jasper en je zwachtels en je smerige zalf en je gestoofde lappies uithangt, zwart op wit blijft zwart op wit!

mop: (geduldig) Goed, Eef, Nou inviteer ’k je nog ’ns - en als je niet benejen komt, dan stuur ’k je ’n kop bouillon en ’n glas wijn boven. . . .

eef: (neemt met haar o ogen een vernietigende aanloop) ... .Wijn?

61