Eva Bonheur

leegte in m’n hoofd, weer zoo’n gevoel of ’k al m’n gedachten kwijt ben. . . .

nanning: (ongerust) Je gaat te weinig uit, Mieplief. Je komt niet genoeg in de frissche lucht.

miep: Dat is ⁵t niet. ⁵k Heb den heelen morgen in ⁵t tuintje gezeten.

nanning: In ⁵t tuintje! Wie schept ’r nou lucht bij ’n door de wurmen kaalgevreten rhabarberplant, zes potten geraniums en ’n kippenren ?

miep: (bedwongen-triestig) Dat heb je voor ’n paar weken niet gezegd, Nan.

nanning: Kindlief, wat ben je zwaar op de hand! Waar staat je wijn? Dan help ik je dekken. Je bentin ⁵n bui om je minstens ⁵n uur te knuffelen. . . .

miep: (hem afwerend) Nee, nou niet, Johan is in ’t magazijn en ze kunnen ieder oogenblik komen. . . . ^Jk Ga even naar de overzij. . .. nanning: Voor wat? miep: Voor de wijn.

nanning: Hebben jullie geen voorraad in huis? miep: ⁵r Is hier geen kelder.

nanning: Geen kelder. Dan gaan we samen. Jij koopt. Ik draag.

miep: Ach nee, dat is toch niks voor jou!

nanning: Al wou je ^Jn heel anker inslaan, ik draag tot ^Jk ’r

bij neerval, (beiden af).

TWEEDE TOONEEL e e F alleen

eef: (opent het neergelaten rolgordijn, schuift het raam op en begiet de bloemen van het slaapkamerkozijn. Dan, alles met een strak in

Eva Bonheur 4